Napuštanje teritorije Zapadnog Balkana zbog kojih su se vodili ratovi od strane nekadašnjih ratnika i njihovih potomaka, odavno ne predstavlja novost. Čak i najoptimističniji među nama, a to su političari sa dugogodišnjim stažom na vlasti, konstatuju da je demografija i depopulacija najveće breme sadašnjosti i budućnosti ove regije.
Još krajem dvadesetog vijeka su počele prve migracije. Najkvalifikovaniji stručnjaci su napuštali svoja mjesta življenja u potrazi za boljim i plaćenijim poslovima. I to je ono što se dešavalo od kako je svijeta i vijeka. Potom su krenuli kvalifikovani radnici, pa majstori – zanatlije, a sada idu svi i to sa porodicama. U pitanju su višemilionske migracije koje precizno ne može ustanoviti niko.
„Ne postoji nijedna organizacija u zemlji i inostranstvu koja ima preciznu evidenciju o migrantima iz zemlje te se sa sigurnošću ne može govoriti o starosnoj ili obrazovnoj strukturi migranata.
U Bosni i Hercegovini se ovom tematikom bavi Unija za održivi povratak i integracije u BiH, koja je osmislili i provela kampanje „Gradovi koji nestaju“ i „Stop iseljavanju građana iz BiH“.
„U periodu od jula 2013. do decembra 2021. ukupno je Bosnu i Hercegovinu napustilo 484.998 osoba. Po godinama to izgleda ovako: U 2013. – 24.043 osobe; u 2014. – 28.042 osobe; u 2015. – 29.805 osoba; u 2016. – 34.544 osobe; u 2017 – 35.634 osobe; u 2018 – 20.934 osobe; u 2019 – 56.987 osoba; u 2020 – 85.000 osoba i u 2021 – 170.000 osoba“,
Iz ponuđenih podataka po gradovima, opštinama i entitetima se vidi da je podjednako stanovništvo napuštalo sve krajeve ove zemlje, a da je najdrastičniji odlazak iz Zvornika, Tuzle, Odžaka, Dervente, Kupresa, Bosanskog Grahova, Glamoča, Ljubuškog, Čapljine, Goražda i Foče.
ZADNJE VIJESTI IZ Bosna i Hercegovina
